عنوان ندارد.

امروز استاد میل زده که باید مدارا رو شبیه سازی کنی تا بتونم بهت کمک کنم و پیشنهادمو بدم!

منو بگو که فکرمیکردم پروپزالم تمومه و به زودی میدمش!

حالا با این وضع فک کنم باید تا شهریور سال بعد مشغول شبیه سازی مدار این مقاله ها باشم و حتی پروپزال هم نداده باشم چه برسه به دفااع!

نکته جالب و قابل توجه اینه که نرم افزارشو بلد نیستم :(

امروز کمی باهاش ور رفتم و ریکوردهای یکی از بچه ها رو گوش دادم و سرچ و .... تا بالاخره کمی با محیط نرم افزار آشنا شدم ولی هنوز کجا تا شبیه سازی یک نوسانساز با اون پارامترهای کذایی!

اگه خدا کمک کنه و منم دست از بازیگوشی بردارم و بتونم تا شهریور پروپزال بدم خیلی خوبه. اینطوری میتونم به بقیه برنامه های زندگیم و توقعاتی که بقیه از من دارند هم برسم! وگرنه که اندر خم همون یک کوچه می مانییم!

کلاس خیاطی هم که شده قوز بالای قوز! امشب باید برم پارچه و یه سری ابزار بخرم! تازه تو این اوضاع باید چرخ خیاطی رو هم دربیارم و فیلمشو ببینم و یاد بگیرم :(

نمیدونم باید خوشحال باشم یا ناراحت ولی در هر حال:

تو ماهی و من ماهی این برکه کاشی

اندوه بزرگی است زمانی که نباشی.....

خیلی دلم میخواد هفته بعد بریم دامغان. تابستون که تموم شه مامان با قبول کردن معاونت مدرسه سمپاد مشغول تر میشه و کمتر میتونم ببینمش! الان بهترین فرصت برای دیدن آدماییه که دوسشون دارم ولی با این مشغله ها نمیدونم چه میشه کرد. شدم مثل اون شاعره که میگه: یه دل میگه برم برم... یه دلم میگه نرم نرم.... طاقت نداره دلم دلم ... بی تو چه کنم... . راستی جمع مشغله چی میشه؟!  در هر حال همیشه رفتن را به نرفتن ترجیح دادم حتی در سخت ترین شرایط!

چه پست طولانی و نفس گیری شد! فکر میکنم رکورد زدم در طول این سالها! 

بیشتر از روزهای قبل محتاج دعا هستم !